WCAG (Web Content Accessibility Guidelines) to zbiór wytycznych opracowanych przez W3C (World Wide Web Consortium) mających na celu zapewnienie dostępności cyfrowej stron internetowych dla osób z niepełnosprawnościami. Dostępność cyfrowa to możliwość korzystania z treści i usług w internecie przez osoby z różnymi ograniczeniami, w tym m.in. z zaburzeniami wzroku, słuchu, ruchu, poznawczymi oraz epilepsją. Dostępność cyfrowa oznacza zgodność z wymaganiami WCAG 2.1. AA określonymi w tabeli załączonej do o ustawy dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych z 4 kwietnia 2019 roku.
Zasady WCAG są podzielone na trzy poziomy złożoności: A, AA oraz AAA. Każdy poziom zawiera zbiór wytycznych, których spełnienie zapewnia coraz większą dostępność cyfrową. Poziom A obejmuje najważniejsze wymagania, a poziom AAA jest najbardziej wymagający.
Wytyczne WCAG dotyczą różnych aspektów strony internetowej, takich jak np. sposób prezentacji tekstu, kolorystyka, dostępność multimediów, nawigacja, interakcja z użytkownikiem, czy też dostępność dla urządzeń asystujących, takich jak czytniki ekranowe. Jednym z najważniejszych elementów, na które należy zwrócić uwagę przy projektowaniu dostępnej strony internetowej, jest sposób prezentacji tekstu. Musi on być czytelny, kontrastowy i dostosowany do rozmiaru ekranu, aby osoby z zaburzeniami wzroku mogły go odczytać. Dostępność dla osób z zaburzeniami słuchu wymaga zaś umożliwienia dostępu do treści dźwiękowych poprzez tłumaczenie na język migowy lub udostępnienie napisów.
Dostępność cyfrowa ma szczególne znaczenie dla osób z niepełnosprawnościami, ponieważ stanowi kluczową przeszkodę w ich codziennym funkcjonowaniu w internecie. Według badań, osoby z niepełnosprawnościami stanowią około 15% populacji, a ich udział w populacji internautów wzrasta wraz z wiekiem. Dlatego też projektowanie i rozwijanie dostępnych stron internetowych staje się coraz bardziej kluczowe, zarówno dla instytucji publicznych, jak i prywatnych firm.
Spełnienie wytycznych WCAG to obowiązek prawny, dla wielu podmiotów w Polsce. Ustawa o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych z 4 kwietnia 2019 roku obowiązuje wszystkie podmioty publiczne, czyli instytucje, organy administracji publicznej, jednostki samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorstwa państwowe i spółki Skarbu Państwa, a także jednostki sektora finansów publicznych, państwowe jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej, osoby prawne, utworzone w celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym finansowane ze środków publicznych w ponad 50% lub z ponad połową udziałów albo akcji, lub nadzorem nad organem zarządzającym, lub z prawem do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego, związki tych podmiotów oraz niektóre organizacje pozarządowe. Ustawa dotyczy także organizacji pozarządowych, które prowadzą działalność na rzecz ochrony i promocji zdrowia, osób niepełnosprawnych oraz w wieku emerytalnym.
Za koordynację wdrażania ustawy odpowiedzialny jest minister ds. rozwoju regionalnego przy pomocy Rady Dostępności – organu opiniodawczo-doradczego w sprawach dostępności. Ponadto, każdy organ władzy publicznej (w tym administracji rządowej i samorządowej oraz kontroli państwowej i ochrony prawa), a także sądy i trybunały – wyznacza co najmniej jedną osobę pełniącą funkcję koordynatora ds. dostępności w danej instytucji.
Za brak dostępności cyfrowej podmiot może zapłacić karę pieniężną. Ustawa przewiduje kary wysokości do 5000 zł i do 10000 zł.
Ustawa wprowadza kary za nieuzasadnione i uporczywe łamanie zasad dostępności: www i aplikacji do 10 tys zł, BIP i podstawowych elementów www oraz za brak deklaracji dostępności do 5 tys. zł. Ministerstwo Cyfryzacji może nałożyć karę na taką organizację, która po 3 monitoringach ma nadal niedostępną www lub aplikację, albo po 2 monitoringach nie ma deklaracji dostępności lub deklaracja nie zawiera wszystkich wymaganych składowych.
Za monitoring dostępności stron www i aplikacji mobilnych odpowiada Ministerstwo Cyfryzacji. Sprawozdania z monitoringu przesyłane są do Komisji Europejskiej.