Cel kryterium - czyli o co chodzi?
Kryterium 2.1.4 dotyczy skrótów klawiszowych składających się z jednego znaku. Takie skróty są często stosowane w aplikacjach internetowych i ułatwiają nawigację, przyspieszając wykonywanie zadań. Na przykład, w niektórych edytorach tekstu, naciskając „B”, można szybko pogrubić tekst, a naciskając „I” – ustawić kursywę. Choć skróty te są wygodne, mogą jednak powodować problemy u niektórych użytkowników.
Dlaczego skróty mogą sprawiać kłopoty?
Skróty klawiszowe, które reagują na pojedyncze znaki, mogą prowadzić do niezamierzonych działań, zwłaszcza gdy użytkownik nie jest ich świadomy lub przypadkowo aktywuje je podczas korzystania z klawiatury. W efekcie, ktoś może nieświadomie uruchomić funkcję, która nie była jego zamiarem. Dlatego domyślnie takie skróty powinny być wyłączone, a użytkownik powinien mieć możliwość ich konfiguracji.
Kto może napotkać trudności?
-
Osoby korzystające wyłącznie z klawiatury: Dla użytkowników, którzy posługują się tylko klawiaturą, przypadkowe naciśnięcie klawisza może wywołać działanie, którego nie chcieli, np. niespodziewane otwarcie nowego okna lub cofnięcie do poprzedniej strony. Taki problem może dotyczyć zwłaszcza osób z ograniczoną kontrolą nad ruchami rąk, które mogą przez przypadek aktywować skrót.
-
Osoby używające czytników ekranu: Czytniki ekranu mają wiele własnych skrótów do nawigacji po stronach, np. klawisz „N” może przesuwać użytkownika do kolejnego elementu. Jeśli skrót na stronie działa w ten sam sposób, może dojść do konfliktu, co może prowadzić do dezorientacji i uniemożliwić efektywne korzystanie z aplikacji.
-
Użytkownicy korzystający z poleceń głosowych: W przypadku użytkowników obsługujących komputer za pomocą głosu, istnieje ryzyko, że aplikacja może zareagować na przypadkowe dźwięki z otoczenia. Na przykład, jeśli mikrofon nie został wyciszony, a ktoś powie na głos „Tak”, system mógłby zareagować uruchomieniem przypisanego do litery „T” skrótu, co mogłoby prowadzić do wykonania niezamierzonych działań.
Jak unikać problemów?
Aby zminimalizować ryzyko niechcianych akcji, warto domyślnie wyłączać jednoznakowe skróty klawiszowe i umożliwić użytkownikom ich ręczne włączenie, jeśli tego potrzebują. Użytkownik powinien mieć pełną kontrolę nad tym, czy i w jaki sposób te skróty są używane, a także mieć możliwość dostosowania ich według własnych preferencji.
O czym musimy pamiętać?
Wdrażając jednoznakowe skróty klawiszowe, ważne jest, aby były one domyślnie wyłączone lub dostępne do konfiguracji. Dzięki temu aplikacja będzie bardziej przyjazna dla szerokiego grona użytkowników, w tym osób z niepełnosprawnościami, zapewniając im pełną kontrolę nad korzystaniem z narzędzi.
